Chronische ontstekingsziekten komen steeds vaker voor v.a...wint gestaag aan belang in de westerse wereld:

• Verdubbeling van mensen met een allergie in de afgelopen 20 jaar (Schlaud M et al. 2008, Bundesgesundheitsblatt 50: 701-710)
• incidentie van de ziekte van Crohn meer dan verdubbeld in 24 jaar (Jacobsen BA et al. Eur J Gastroenterol Hepatol. 2006; 18:601-6)
• multiple sclerose Tegenwoordig komt het bijna drie keer zo vaak voor als in 1970 (Alonso A, Hernan MA. Neurology 2008, 8;71:129-35)
• Auto-immuun-gerelateerd Diabetes mellitus met 70% toegenomen in 12 jaar (Mayer-Davis E. N Engl. J Med. 2017; 13:1419-29)
• Toename van de prevalentie van Parodontitis sinds 1997 met 26,9% (volwassenen van 35-44 jaar) en met 23,7% (senioren) &> 65 jaar) (Schiffner U et al. Community Dent Health. 2009; 26:18-22. Mondgezondheid bij Duitse kinderen, adolescenten, volwassenen en senioren in 2005)

Wat hebben chronische ontstekingsziekten met elkaar gemeen?

Er zijn ontstekingsziekten aanwezig Verlies van immuuntolerantie onderliggend: Een goed immuunsysteem controleert beide aanval (d.h. het vermogen om pathogene agentia of tumorcellen effectief en snel te elimineren) evenals tolerantie (d.h. het vermogen om de lichaamseigen cellen, commensale pathogenen of onbeduidende allergenen niet aan te vallen.
Ze zijn dus allemaal gebaseerd op immunologische “overreacties” tegen:

• AllergenenHooikoorts, medicijnallergieën, etc.
• AutoantigenenType 1-diabetes, Hashimoto's thyreoïditis, multiple sclerose, coeliakie, colitis ulcerosa, etc.
• (commensaal) Infectieuze agentia: Parodontitis, ziekte van Crohn, candidiasis etc.

Verlies van immuuntolerantie kan verschillende oorzaken hebben, zoals: stress, biociden, elektromagnetische velden, weekmakers, ongezonde voeding, titanium, kunststoffen, industriële toxines, metalen, enz. (Bron: Pall, Dr. (PhD) ML: Explaining ‘Unexplained Illnesses’)

Hoe kan ik systemische ontsteking diagnosticeren?

Verhoogde immuunactivatie, meetbaar door:

• TNF-alfa
• IP-10
• Histamine --&bewijs van mestcel-geassocieerde ontsteking

Mitochondriale disfunctie, meetbaar door:

• ATP (Adenosinetrifosfaat = de “celenergie” die in de mitochondriën wordt geproduceerd)  een laag intracellulair ATP kan duiden op een verminderde mitochondriale functie in leukocyten

Oxidatieve stress, meetbaar door:

• MDA-LDL: verhoogd MDA-gemodificeerd LDL als indicatie voor significante lipideperoxidatie als gevolg van oxidatieve stress

Nitrosatieve stress, meetbaar door:

• NitrotyrosineVerhoogde nitrotyrosinegehaltes duiden op een verhoogde productie van stikstofoxide (NO).

Immuunactivering is de kern van ontstekingen:

3 soorten ontstekingen in relatie tot het immuunsysteem:

1.Ontsteking veroorzaakt Mestcelactivering

• Mestcellen maken deel uit van het aangeboren immuunsysteem.
• Onmiddellijke verdediging tegen infectie op de grensvlakken tussen het lichaam en zijn omgeving
• Zijn boodschapperstoffen zoals histamine opgeslagen
• Histamine is een boodschapperstof in de ontstekingsreactie die ervoor zorgt dat weefsel opzwelt (bloedvaten worden permeabeler, waardoor immuuncellen gemakkelijker het aangetaste weefsel kunnen binnendringen; naarmate er meer vocht het weefsel binnendringt, zwelt het op).

2. Ontsteking veroorzaakt door Macrofaagactivering

• Fagocyten behoren tot de leukocyten.
• Zijn antigenen dodelijk?
• De Tumornecrosefactor (TNF) is een signaalmolecuul dat v.awordt afgescheiden door macrofagen

3. Ontsteking veroorzaakt door T-helpercelactivering (Lymfocytaire ontsteking)

• T-cellen maken deel uit van het verworven ("adaptieve") immuunsysteem.
• Er wordt onderscheid gemaakt tussen T-killercellen (‘doden’), T-helpercellen (‘slaan alarm’) en regulerende T-cellen (voorkomen overmatige aanvallen op intacte lichaamscellen).
• T-helpercellen produceren ontstekingscytokinen zoals TNF-alfa, Interferon (IFN)-gamma en interleukine 2 (IL2), waardoor macrofagen, NK (natural killer cellen/onderdeel van het aangeboren immuunsysteem) en T-killercellen (onderdeel van het adaptieve immuunsysteem/herkennen vreemde cellen via antigenen) worden geactiveerd

Mogelijke effecten van chronische ontsteking op

immuunsysteem

• Ontstekingsverschijnselen
• Oxidatieve/nitrosatieve stress door de inductie van zuurstof- en NO-radicalen

zenuwstelsel

• Depressie: ontstekingsgemedieerde tryptofaanafbraak vermindert serotonine.
• Slaapstoornissen (melatonine wordt geproduceerd uit serotonine)

Hormonaal systeem

• Ontsteking verhoogt de productie van ACTH en daarmee ook het cortisolniveau.
• Chronisch hoge cortisolspiegels verminderen de productie van testosteron en oestrogeen.
• Onvruchtbaarheid en verlies van libido kunnen dus indirect worden toegeschreven aan chronische ontstekingen.

spieren

• Ontsteking verhoogt het proteïnekatabolisme, verlaagt het transmembraanpotentiaal en verhoogt de pijnperceptie.
• Spierpijn (myalgie) kan dus het gevolg zijn van chronische ontstekingen.

Bot (Osteoporose, parodontitis etc.)

• Pro-inflammatoire cytokinen spelen een belangrijke rol bij de vernietiging van ontstoken gewrichten.
• Bij reumatoïde artritis verhogen TNF, IL-1, IL-6 en IL-17 de activering van osteoclasten en veroorzaken zo botvernietiging.

Wanneer er sprake is van een ontsteking, put het immuunsysteem alle energie- en voedingsreserves uit.

Daarom is de Therapie voor chronische ontstekingen op twee niveaus:

1. Identificatie en eliminatie van individueel relevante triggers van ontstekingen
2. Diagnose en therapie van cellulaire functionele tekortkomingen: Suppletie van sporenelementen, vitaminen, antioxidanten, etc.

Specifieke behandelingsmethoden voor chronische ontstekingen

1. Onderdrukking van Toll-like receptoren door adaptogenen (immunomodulatoren)

Wat zijn Toll-like receptoren (TLR)?

TLR's maken deel uit van het aangeboren immuunsysteem, ze bevinden zich i.d.R.TLR's bevinden zich op het celoppervlak van macrofagen (maar ook op mestcellen, B-lymfocyten, het darmepitheel, enz.) en dienen om ziekteverwekkers te herkennen door structuren te identificeren die alleen op ziekteverwekkers voorkomen. Dit stelt het immuunsysteem in staat om onderscheid te maken tussen lichaamseigen stoffen en lichaamsvreemde stoffen. Als een dergelijke pathogene structuur wordt herkend, initiëren de TLR's de immuunrespons (u.a. via cytokinen zoals TNF-alfa, IL-1, IL-6) en moduleren deze.

Volgens de huidige kennis zijn er 13 verschillende TLR's die reageren op verschillende pathogenen.

De ontstekingsremmende werking van veel natuurgeneeskundige preparaten kan worden verklaard door de onderdrukking van Toll-like receptoren (TLR's) op macrofagen:

• Kurkuma-extract: “Remming van homodimerisatie van Toll-like receptor 4 door curcumine.” (Biochem Pharmacol. 2006; 72:62-9)
• Kaneel (bijvoorbeeld aanwezig in het lever- en ontgiftingscomplex CLEAN): “Cinnamaldehyde onderdrukt de activering van tol-achtige receptor 4, gemedieerd door de remming van receptoroligomerisatie” (Biochem Pharmacol. 2008; 75:494-502)
• Vitamine D3/K2: “Vitamine D3 reguleert de intracellulaire expressie van Toll-like receptor 9 en de door Toll-like receptor 9 geïnduceerde productie van IL-6 in menselijke monocyten” (Rheumatology 2010; 49:1466-71)
• Resveratrol: “Specifieke remming van MyD88-onafhankelijke signaalroutes van TLR3 en TLR4 door resveratrol.” (J Immunol. 2005; 175:3339-46)

Welke krachtige adaptogenen bestaan ​​er in Ayurveda en de Traditionele Chinese Geneeskunde?

• Ayurveda: Brahmi, Ashwagandha, Shatavari
• TCM: Medicinale paddenstoelen (vanwege hun bèta-glucanen) zoals Agaricus blazei (amandelpaddestoel), Hericium of Reishi

2. Verminder geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE's): voeding en antioxidanten

Wat zijn AGE's?

Geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE's) zijn verknoopte structurele eiwitten en kunnen worden beschouwd als de "brandstof" van systemische ontstekingen. Ze worden gevormd door de onomkeerbare "binding" (glycatie) van eiwitten, lipiden en nucleïnezuren aan suikers (fructose, glucose en galactose).

AGE's binden zich aan de RAGE-receptor van monocyten, macrofagen en endotheelcellen. Dit leidt, via de activering van transcriptiefactoren zoals NF-κB, tot de vorming van pro-inflammatoire signaalmoleculen zoals TNF-α, IL-1 en -6, en IGF-1 (insuline-achtige groeifactor).

Hoe worden AGE's gevormd?

AGE's kunnen rechtstreeks via bepaalde voedingsmiddelen worden opgenomen (exogeen) of in het lichaam worden gevormd gedurende enkele weken (endogeen):

Exogeen:

• Voedingsmiddelen met veel verzadigd vet zijn over het algemeen rijk aan AGE's, zoals vlees, kaas of worst. De bereidingswijze van voedsel, zoals grillen, braden, bakken of langdurig koken, kan het AGE-gehalte echter ook vele malen verhogen.

Endogeen:

• Suikers die via de voeding worden opgenomen, bijvoorbeeld in granen (tarwe), gebak, chocolade, etc., reageren onomkeerbaar met de lichaamseigen eiwitten, lipiden en nucleïnezuren. Hierdoor ontstaan ​​zogenaamde vroege gluconeogeneseproducten, die zich in de loop van enkele weken ontwikkelen tot geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE's).
• Endogene AGE-vorming wordt geïnduceerd door een hoge bloedsuikerspiegel. Daarom moeten alle voedingsmiddelen die de bloedsuikerspiegel aanzienlijk verhogen, worden vermeden als AGE's moeten worden verlaagd. Tarwe wordt bijvoorbeeld zeer snel verteerd door amylase, wat een sterke stijging van de bloedsuikerspiegel veroorzaakt en het dus een sterke AGE-producent maakt.
• Ongeacht de bloedsuikerspiegel bevordert oxidatieve stress ook de vorming van AGE's.Daarom zijn factoren die oxidatieve stress veroorzaken (bijv.om sigarettenconsumptie te identificeren en te voorkomen). Bovendien wordt het lichaamseigen enzymatische antioxidantensysteem beïnvloed door Aanvoer van antioxidanten om dit te ondersteunen middels voeding of supplementen.

3. De darm als potentiële bron van ontsteking: behandeling van een lekkende darm en Candida met medicinale paddenstoelen

Omdat de ontstekingsstimulatie met antigenen hoofdzakelijk via de darm plaatsvindt, moet bij chronische ontstekingen altijd aan de darm worden gedacht..

"Lekkende darm"Lekkende darm verwijst naar microscopisch kleine gaatjes in de darm. Dunnedarmcellen leven gemiddeld slechts ongeveer vijf dagen, omdat ze constant worden blootgesteld aan gifstoffen, ziekteverwekkers, enz., waardoor ze regelmatig geregenereerd moeten worden. Sommige stoffen kunnen hun levensduur zelfs verkorten tot slechts twee dagen. Als bijvoorbeeld de micronutriënten die nodig zijn voor de regeneratie van dunnedarmcellen ontbreken en stoffen zoals gluten de verbindingen tussen de cellen verstoren, kunnen onverteerde voedseleiwitten of gifstoffen via deze microscopisch kleine gaatjes in het lichaam terechtkomen. Dit kan bijdragen aan diverse chronische ziekten, zoals auto-immuunziekten, diabetes, allergieën en hoge bloeddruk. Vooral auto-immuunziekten worden vaak in verband gebracht met een lekkende darm.

De medicinale paddenstoel Hericium kan het regeneratieproces versnellen bij het lekkende darmsyndroom.door de groei van het darmepitheel te stimuleren. Bij een lekkende darm duurt het echter aanzienlijk langer dan in de maag, ongeveer 6-8 maanden, voordat het slijmvlies is "hersteld" en geregenereerd.

Het is altijd belangrijk om niet alleen op paddenstoelen te vertrouwen, maar om alle micronutriënten in gedachten te houden: als darmcellen bijvoorbeeld door een vitamine D-tekort bouwstenen en groeifactoren missen, moet het dieet of de levensstijl worden aangepast. bzw.in In dat geval dient vitamine D te worden aangevuld en dienen bijvoorbeeld gluten uit de voeding te worden geschrapt.

CandidaEen andere typische dunnedarmziekte is een schimmelinfectie met Candida albicans, die een opgeblazen gevoel, buikpijn of diarree kan veroorzaken. Kolonisatie van de dunne darm door bacteriën of Candida gaat meestal gepaard met dysbiose van de dikke darm. d.h. een onevenwicht in de darmflora, of met een lage zuurgraad van de maag, waardoor ziekteverwekkers via de maag de dunne darm kunnen binnendringen.

In deze gevallen is de Shiitake Shiitake is een eerste keus omdat het een natuurlijk antibioticum is en ziekteverwekkers in de dunne darm effectief kan elimineren. Overigens ervaren veel mensen een ontgiftingsreactie bij het innemen van shiitake in grotere hoeveelheden of als geconcentreerd extract, wat vaak ten onrechte wordt geïnterpreteerd als een intolerantie.

Zie ook over de antimicrobiële werking van shiitake-paddenstoelen https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15773410/ "Het sap van deze paddenstoel bleek bij een concentratie van 5% van het volume van het voedingsmedium een ​​uitgesproken antimicrobieel effect te hebben op C. albicans, S. aureus, E. faecalis, E. coli O-114 en de groei van E. coli M-17 te stimuleren. Bifidobacteriën en lactobacteriën bleken resistent tegen het sap van L. edodes."

4. Verminder oxidatieve stress met antioxidanten

We zullen het onderwerp antioxidanten in een apart artikel dieper ingaan.

Daarom is het belangrijk om hier te vermelden dat het lichaam een ​​enzymatisch antioxidantensysteem bezit dat vrije radicalen neutraliseert. Vrije radicalen zijn zeer reactief en kunnen weefsel beschadigen en ontstekingsreacties veroorzaken. Als dit endogene enzymatische antioxidantensysteem overbelast raakt door ernstige oxidatieve stress, kan antioxidantensuppletie verlichting bieden.

Het is altijd raadzaam om een ​​antioxidantencomplex te nemen waarin de afzonderlijke componenten synergetisch werken, bijvoorbeeld door elkaar te regenereren. Een dergelijke synergetische relatie bestaat z.B...tussen vitamine C en E. Dit komt doordat, door het reduceren van een vrije radicaal, de vitamine zelf wordt geoxideerd (wordt een vrije radicaal) en vervolgens opnieuw kan worden gereduceerd (geneutraliseerd) door de andere vitamine. Alfaliponzuur is niet alleen zelf een krachtige antioxidant, maar is ook krachtig in het regenereren van andere antioxidanten en zou daarom in elk goed supplement moeten zitten.

5. Invloed van onverzadigde vetzuren op ontstekingsprocessen

Onverzadigde vetzuren zijn voorlopers van eicosanoïden ("weefselhormonen"), die belangrijke regulerende functies hebben: naast celdeling en bloedplaatjesaggregatie (bloedstolling) zijn ze v.abetrokken bij ontstekingsprocessen.

Belangrijk Eicosanoïden Zijn

• Prostaglandinen
• Prostacycline
• Tromboxaan
• Leukotriënen

Arachidonzuur (het “slechte” omega-6 vetzuur) wordt gemetaboliseerd tot

• Prostaglandinen 2-serie
• Tromboxaan
• Leukotriënen 4-serie,
• ... die allemaal bijdragen aan acute ontstekingen!

Het omega 3-vetzuur EPA Daarentegen wordt het gemetaboliseerd in

• Prostaglandinen 3-serie
• Leukotrieen 5-serie
• E-Resolvin (E1 remt de migratie van ontstekingscellen naar het ontstoken weefsel en de vorming van de boodschapperstof interleukine 12),
• ...die bijdragen aan de actieve aanpak van ontstekingen!

DHA wordt ook gemetaboliseerd tot ontstekingsremmende lipidemediatoren., v.a. in protectinen en D-resolvinen: Resolvin D2 zorgt ervoor dat endotheelcellen stikstofoxide produceren, waardoor wordt voorkomen dat leukocyten zich aan de cellen hechten en dus naar het ontstoken weefsel migreren.

Ondanks de sterke overeenkomsten in moleculaire structuur, zijn de biologische functies van Omega 3- en Omega 6-vetzuren zeer verschillend:

Omega 3-vetzuren…

• Ze leveren alleen de 'goede' eicosanoïden en remmen de vorming van 'slechte' eicosanoïden uit arachidonzuur.
• werken ontstekingsremmend, antireumatisch cardioprotectief en de mentale ontwikkeling van het embryo bevorderen

Omega 6-vetzuren

Omega 6-vetzuren kunnen zowel ontstekingsremmend (linolzuur en linoleenzuur) als ontstekingsbevorderend (arachidonzuur) werken. s.o.) en vormen zelfs kankerverwekkende eicosanoïden (Omega 3 vormt daarentegen alleen de "goede", ontstekingsremmende eicosanoïden (+/-))

Wanneer er grotere hoeveelheden "goede" omega-6-vetzuren (linolzuur/linoleenzuur) aanwezig zijn, kunnen er meer pro-inflammatoir arachidonzuur worden geproduceerd! Daarom is de verhouding omega-6 tot omega-3 belangrijk.

Het lichaam heeft de enzymen delta-6 en delta-5 desaturase nodig om plantaardige ALA om te zetten in EPA/DHA. Deze twee enzymen zijn ook nodig om het omega-6 vetzuur linolzuur om te zetten in andere omega-6 vetzuren.Door de hoeveelheid omega 6-vetzuren in de voeding te verlagen, heeft het lichaam meer enzymen tot zijn beschikking om ALA om te zetten in EPA/DHA.

Interessant genoeg was de verhouding tussen omega 6 en omega 3 in de Steentijd van 4:1. Door de veeteelt, vetmesting en landbouw is de verhouding verslechterd ten koste van omega-3-vetzuren en ligt deze in westerse samenlevingen nu rond de 20:1 (de Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) adviseert een verhouding van 5:1)!