Om te begrijpen wat hypothyreoïdie veroorzaakt en welke micronutriënten en hormonen gebruikt kunnen worden om het te behandelen, gaan we eerst dieper in op de werking van de schildklier.

Het eiwit thyreoglobuline wordt opgeslagen in de schildkliercellen. Wanneer jodium via het bloed wordt afgegeven, bindt het zich als jodide aan de tyrosine-aminozuren in de thyreoglobuline. Met behulp van het enzym TPO (schildklierperoxidase) en ijzer als cofactor worden de schildklierhormonen T4 (thyroxine, ook wel tetrajodothyronine genoemd) en T3 (trijoodthyronine) geproduceerd. In dit proces wordt het overgrote deel (93%) omgezet in T4 en slechts 7% in T3.

D.hIJzertekort vermindert de TPO-activiteit en beperkt daarmee de synthese van T3 en T4!

T3 en T4 worden vervolgens opgeslagen in de schildklier totdat het hormoon TSH (thyreoïdstimulerend hormoon), afkomstig van de hypofyse, de afgifte van T3 en T4 aan de bloedbaan signaleert. TSH stroomt via het bloed naar de schildklier en bindt zich aan TSH-receptoren. Zodra de receptoren gebonden zijn, geeft de schildklier T3 en T4 af aan het bloed.

V.a. vrij T4 remt op zijn beurt de afgifte van TSH, waardoor de hoeveelheid schildklierhormonen in het bloed zich normaal reguleert en er een evenwicht ontstaat.

De productie en afgifte van TSH is op zijn beurt afhankelijk van de TRH-spiegel (thyrotropine-releasing hormone). TRH wordt geproduceerd door de hypothalamus, die de streefwaarde voor schildklierhormonen in het bloed bepaalt en constant de actuele waarden meet.

De afgifte van TRH wordt bevorderd door factoren zoals stress of kou, en geremd door factoren zoals cortisol of T3. De afgifte van TSH wordt ook geremd door cortisol; zoals uitgelegd, wordt deze bevorderd door TRH, maar ook door dopamine.

T3 is het actieve hormoon, T4 het "opslaghormoon" en wordt in het bloed langzaam omgezet in T3. De omzetting van T4 naar T3 vindt plaats via dejodering door zogenaamde dejodasen. Dit zijn seleno-enzymen (d.h. vereisen selenium als cofactor), dat T3 activeert door een jodiumatoom te verwijderen. D.hEen seleniumtekort vermindert de dejodase-activiteit en daarmee de omzetting van T4 naar het effectievere T3 in de lever en de nieren.

Omdat 60% van T4 in de lever wordt omgezet in T3, is een normale schildklierfunctie afhankelijk van een goed functionerende lever. Daarom willen wij uw aandacht vestigen op het CLEAN-preparaat van QIDOSHA, dat veel ingrediënten bevat die de lever versterken, zoals choline.

Dejodases worden onderscheiden als 5'- en 5'-dejodase. De jodiumatomen bevinden zich op T4. u.a...op de 5e positie van de buitenste en binnenste ring. De jodiumatomen op de 5e positie van de buitenste ring worden aangeduid als 5' en die op de binnenste ring als 5'. Alleen de 5'-dejodinase leidt tot de omzetting naar T3. De 5'-dejodinase leidt tot rT3; dit is biologisch inactief en heeft geen mitochondriale activiteit. d.hHet draagt ​​niet bij aan de energieproductie in de cel. Deze ongewenste 5-dejodase leidt tot functionele hypothyreoïdie, ook wel bekend als het "laag T3-syndroom".

De ongewenste 5-dejodase kan bijvoorbeeld worden geactiveerd door stress, vasten, ziekte of cortisol.

De cofactoren die nodig zijn voor de gewenste 5'-dejodase zijn, naast selenium, zink en ijzer (voor TPO/s.o.).

Hypothyreoïdie

Hypothyreoïdie (een traag werkende schildklier) is zelden aangeboren, maar eerder i.d.RVerworven. Triggers voor hypothyreoïdie kunnen bijvoorbeeld zijn:

• Jodiumtekort
• Leverfunctiestoornis
• Tekort aan de cofactoren selenium, zink en ijzer
• Auto-immuunziekten (Hashimoto's thyreoïditis)
• Hormonale disbalans in het geslachtshormoongebied, hier v.a.progesteron (progesteron is een geslachtshormoon dat v.a(regelt processen bij vrouwen zoals de menstruatiecyclus, zwangerschap, etc.)
• Langdurige stress

Typische symptomen die kunnen duiden op een traag werkende schildklier zijn onder andere:

• gevoeligheid voor kou
• lethargie
• Zwelling rond de ogen en het gezicht
• Dikke tong
• gewichtstoename
• heesheid
• Spierzwakte
• haaruitval
• Verlies van eetlust
• Broze nagels

De gevolgen van hypothyreoïdie kunnen zijn:

• Vertraagde stofwisseling
• Onregelmatige cyclus
• onvruchtbaarheid
• Afname van de progesterongevoeligheid

In het volgende gedeelte worden de factoren beschreven die een negatieve invloed hebben op de schildklier langs de activeringsketen, om mogelijke contactpunten voor micronutriënten en hormonen te benadrukken:

1. Hypothalamus --&Serotonine- en dopaminetekort, verhoogd prolactinegehalte --&progesterontekort
2. Hypofyse --&verhoogd cortisol
3. Schildklier&jodiumtekort, Hashimoto's
4. T4/T3-synthese --&Selenium-, zink- en ijzertekort; verhoogd cortisol; progesterontekort
5. T4/T3 Transport --&oestrogeendominantie, lage TBG
6. SD-receptor --&verhoogd cortisol, progesterontekort

Ad 2/6: Eén van de meest voorkomende oorzaken van hypothyreoïdie is slaapgebrek: na slechts één nacht met te weinig slaap daalt het cortisolniveau de daaropvolgende dagen 's avonds niet voldoende, wat leidt tot een milde, aanhoudende stresssituatie.

Samengevat zijn de volgende hormonen en micronutriënten nuttig voor de ondersteuning van de schildklierfunctie (bron en aanbevolen hoeveelheden: Dr. Robert Berger):

• IJzer en vitamine B12 (ferritine) >100)
• Selenium (50-200 mcg)
• Bio-identieke progesteron (25-200 mg)
• Zink (10-30 mg)
• Vitamine B6 (20 mg)
• Jodium (500 mcg)
• Magnesium (400-1000 mg)
• Vitamine D (2000 IE)
• Melatonine (fysiologische melatoninevervanging vanaf middelbare leeftijd gaat leeftijdsgebonden stoornissen in de T3-productie tegen) (0,5-1 mg)
• Vitamine C (500 mg)

Bij verdenking op hypothyreoïdie dient eerst de basale TSH-waarde te worden bepaald, met een referentiebereik van 0,4–2,5 mU/l. Als de waarde verhoogd is, is de volgende stap het bepalen van de vrije T4-waarde: als deze laag is ondanks een hoge TSH-waarde, is er sprake van manifeste hypothyreoïdie. Als de vrije T4-waarde (nog) normaal is, spreekt men van subklinische hypothyreoïdie.

Als daarentegen de TSH-spiegel te laag is en T3 en T4 tegelijkertijd verhoogd, spreekt men van hyperthyreoïdie.

EXCURSUS OVER JODIUM

Wat heeft jodium te maken met de gezondste mensen ter wereld?

Japanners worden beschouwd als de gezondste mensen ter wereld, met de hoogste levensverwachting en de laagste kindersterfte. Opmerkelijk is dat Japanners gemiddeld 13,9-45 mg jodium per dag via hun voeding binnenkrijgen, wat neerkomt op 13.900-45.000 mcg! Ter vergelijking: de Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) adviseert een dagelijkse jodiuminname van slechts 200 mcg voor gezonde, niet-zwangere volwassenen!

Duitsland wordt nu beschouwd als een regio met een jodiumtekort, vanwege de lage jodiumgehaltes in zowel de bodem als het grondwater, en in dierlijke en plantaardige voedingsmiddelen. De toegenomen vraag, bijvoorbeeld door bepaalde levensstijlen, draagt ​​ook bij aan het tekort.Zwangerschap of groeispurten kunnen jodiumtekort veroorzaken. Slechts ongeveer 9% van de bevolking heeft voldoende jodiuminname; ongeveer 15% van de volwassenen lijdt aan een echt jodiumtekort.

Officiële inname-aanbevelingen van DGE en BfR:

• zuigelingen 50-80 mcg jodium/dag
• Kinderen 100-140 mcg jodium/dag
• jeugd && Volwassenen     180-200 mcg jodium/dag
• Zwangere vrouwen && borstvoeding       200-300 mcg jodium/dag

Daarentegen ligt de aanbevolen bovengrens in de VS op 1,1 mg en in Japan zelfs op 3 mg (d.h3000 mcg!) per dag!

Om echter de officieel toegestane inname van 200 mcg jodium in Duitsland te bereiken, zou men bijvoorbeeld dagelijks 1 kg spinazie, 154 g mosselen, 340 g oesters of 104 g schol moeten eten. Houd er rekening mee dat jodium een ​​vluchtig element is dat zelfs bij lage temperaturen verdampt. D.hHet gejodeerde zout dat door veel huishoudens wordt gebruikt, biedt v.aDe afzuigkap bevat voldoende jodium, maar niet per se de carrosserie.

Ongeveer 70-80% van de totale hoeveelheid jodium in het lichaam bevindt zich in de schildklier. De rest wordt verdeeld over spieren, gal, de hypofyse, speekselklieren, borstklieren, ogen, milt en bijnieren, evenals over blootliggende slijmvliezen. Naast zijn rol in de productie van schildklierhormonen heeft jodium nog andere belangrijke functies, zoals de rol als antioxidant (het beschermen van celmembranen, vetten, eiwitten en DNA tegen vrije radicalen  jodolipiden), het bezit antivirale en antibacteriële eigenschappen, het verlaagt cholesterol, is noodzakelijk voor eiwitsynthese en induceert antiproliferatieve en apoptotische effecten via jodolactonen en thioldepletie.

Anorganisch jodide (de belangrijkste vorm in voedsel) wordt voor 90-100% door de dunne darm opgenomen, terwijl eiwitgebonden jodium slechts voor 40-70% wordt opgenomen. Belemmeringen voor de opname van jodium zijn onder andere: v.a. grote hoeveelheden chloor, fluor, lithium en broom, die in pesticiden of zelfs in voedsel kunnen worden aangetroffen.

Tot 70% van het ingenomen jodium bereikt de schildklier al op dag 1 van inname. De absorptie wordt daar geremd. v.a. via kool, bieten (oxazolidin-2-thionen), koolzaad en soja (goitrogenen).

EXCURSUS SELEN

Waarom kan de schildklier niet zonder selenium?

Selenium is een sporenelement en kan zowel in organische (voedselproteïnen) als anorganische vorm (bijvoorbeeld via drinkwater of via supplementen) worden ingenomen:

Organisch

Op plantenbasis: Seleno-methionine - wordt niet-specifiek in alle eiwitten opgenomen

Van dieren afkomstig: Seleno-cysteïne - wordt specifiek opgenomen in selenoproteïnen

Anorganisch

Seleniet (SeO3)/Redoxstatus+4 - wordt specifiek verwerkt in selenoproteïnen/Let op: neem geen vitamine C tegelijkertijd in, omdat seleniet (meestal natriumseleniet in supplementen) dan wordt gereduceerd tot elementair en inactief selenium; Aanbeveling: 1 uur tussen de inname van vitamine C en natriumseleniet

Selenaat (SeO4)/Redoxstatus+6 - wordt specifiek opgenomen in selenoproteïnen

Selenium wordt in het bovenste deel van de dunne darm voor ongeveer 80-90% opgenomen. De opname van organisch selenium is beter, maar langzamer, dan die van anorganisch selenium.Binnen de groep van organisch selenium is de beschikbaarheid van seleno-cysteïne sneller dan die van seleno-methionine.

Na opname komt selenium in de rode bloedcellen terecht en bindt zich daar aan plasma-eiwitten. Selenium bereikt ook de organen en bindt zich daaraan. u.a. tot metaalchelaten; daarom speelt selenium ook een rol bij ontgifting (s.u.) een belangrijke rol.

De belangrijkste selenoproteïnen (die selenium als selenocysteïne bevatten) zijn:

• Jodothyronine dejodinasen: Dejodering van T4 naar actieve T3 en vice versa
• Glutathionperoxidasen: afbraak van peroxiden
• Thioredoxine-reductasen: controle van de intracellulaire redoxstatus (essentieel voor celdeling en differentiatie) en regulatie van transcriptiefactoren (bijv. NF-κB)

Effecten van selenium:

• Schildklierhormoonmetabolisme (jodothyronine dejodasen/s.o.)
• Ontgifting: Ontgifting van zware metalen (z.BKwik, cadmium, lood, arseen) door de vorming van inactieve seleniumverbindingen, die vervolgens via de urine kunnen worden uitgescheiden. Voorbeeld: Hg2+ + Se --> HgSe
• Immunocompetent: Selenium verbetert/verhoogt apoptose in tumoren, interferon-gamma (markeert antigeen-presenterende cellen), de activiteit van T-cellen, NK-cellen, cytotoxische cellen en macrofagen.
• Antikankermiddel (inactivering van oncogene gensegmenten): Selenium beschermt gezonde cellen, maar geen kankercellen (aangezien selenium alleen seleniumdisulfide vormt in tumorcellen met hoge glutathionconcentraties, wat de antioxidatieve bescherming van de tumorcel vermindert) tegen vrije radicalen. Bovendien is selenium betrokken bij het DNA-herstel van beschadigde "normale" cellen en werkt het als trigger voor apoptose en groeistop in kankercellen (bijv. via transcriptiefactor p53).
• Celproliferatie en celdifferentiatie (thioredoxinereductasen)
• Antioxidant (cofactor van glutathionperoxidasen) in rode bloedcellen, vetzuren, celorganellen, fosfolipidemembranen; seleniet bindt organische oxyl- en hydroxylradicalen.
• Ontstekingsremmende werking door remming van redoxgevoelige transcriptiefactoren NFkB (thioredoxine reductasen), die ontstekingen bevorderen.

Hoe kan ik mijn seleniumgehalte op natuurlijke wijze verhogen?

De aanbevolen dagelijkse inname van selenium is 20-100 mcg, afhankelijk van de individuele startdosis. De werkelijke inname voor mannen in Duitsland is echter slechts 47 mcg/dag, en voor vrouwen zelfs nog minder, namelijk slechts 38 mcg/dag.

Ongeveer 85% van de seleniuminname bij volwassenen komt uit vlees. Een opvallende uitzondering vormen paranoten, die een zeer hoge hoeveelheid selenium bevatten.

Seleniumbronnen in mcg/100 g:

• Paranoten: tot 2550 (= tot 90 mcg selenium per noot)
• Orgaanvlees: 60
• Zeevruchten: 30-70
• Eidooier: 30
• Paddenstoelen: 12-25
• Vlees: 12-22
• Aardappelen, groenten, fruit: 0,5-1

Oorzaken van seleniumtekort:

• Seleniumarme bodems
• Veganistisch dieet
• Absorptiestoornissen (v.a.in de dunne darm)
• Verhoogde seleniumbehoefte afhankelijk van de levenssituatie

Gevolgen van een seleniumtekort kunnen zijn:

• Hypothyreoïdie
• Veranderingen in huid, haar en nagels
• Spierziekten met spierzwakte
• Laag HDL-cholesterol
• Ziekten van de hartspier en hypertensie
• Verzwakking van het immuunsysteem
• Gewrichtspijn
• Onvruchtbaarheid bij mannen
• Groeivertragingen bij kinderen
• Kanker

HASHIMOTO

De ziekte van Hashimoto is een ziekte die voornamelijk bij vrouwen voorkomt en ongeveer negen keer zoveel vrouwen als mannen treft. Typische symptomen zijn zweten, gebrek aan energie en vermoeidheid – de typische symptomen van de menopauze. Het is opmerkelijk dat de ziekte van Hashimoto vaak samengaat met hormonale veranderingen zoals de menopauze en de bevalling, en met periodes van bijzondere stress.

Hashimoto's is een auto-immuun Een schildklieraandoening die wordt veroorzaakt doordat het lichaam antistoffen aanmaakt tegen de eigen schildklier, wat leidt tot een ontsteking. Na de eerste symptomen van hyperthyreoïdie (als gevolg van immunologische vernietiging van hormoonopslagweefsel in de schildklier), d.hCelvernietiging triggert passieve hormoonafgifte, wat leidt tot een overgang naar chronische hypothyreoïdie, en op de lange termijn leidt ontsteking tot orgaanvernietiging. Vooral in de beginfase van de ziekte zijn schommelende hormoonspiegels soms mogelijk. Tijdens deze "achtbaanrit" tussen hyper- en hypothyreoïdie kunnen, afhankelijk van het moment van bloedafname, normale waarden optreden, waardoor afwijkingen in hypo- en hyperfunctie worden gemaskeerd.

Vermoedelijk raakt het immuunsysteem bij mensen met een overeenkomstige genetische aanleg uit balans door stress/bijnierdisfunctie, infecties of andere factoren zoals een overmatige jodiuminname, en raken immuuncellen die zich tegen de schildklier richten, op hol. Vrije radicalen en oxidatieve processen wakkeren de immuunreactie in de schildklier verder aan.

Deze chronische schildklierontsteking is ongeneeslijk, maar er zijn wel dingen die gedaan kunnen worden om de aandoening te verbeteren. In deze context: u.a. op Adaptogenen verwezen naar fytotherapie, die immunomodulerend effect hebben. D.h. in het geval van een overmatige immuunreactie, zoals in o.gIn sommige gevallen dragen ze bij aan een "downregulatie" van het systeem. In Ayurveda worden ze beschouwd als adaptogenen. Ashwagandha, Shatavari En BrahmiIn de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM) Reishi, Agaricus blazei (amandelzwam) en Hericium Ze zijn bijzonder sterke adaptogenen.

Om de effecten van vrije radicalen te verminderen, hebben we een enzymatisch antioxidantensysteem dat, in geval van overbelasting, Antioxidanten, die ondersteund moet worden door de inname van voeding. Bijzonder krachtige antioxidanten worden beschouwd als u.a. Quercetine en OPC druivenpitextractEen combinatie van verschillende, bijzonder krachtige antioxidanten die z.T. synergetische effecten, in die zin dat sommige stoffen andere antioxidanten verminderen, zijn ook te vinden in het ANTI-OX preparaat van QIDOSHA.

De ziekte van Hashimoto is vastgesteld. v.a.met behulp van de volgende parameters:

• Microsomale antilichamen (TPO-Ab) zijn verhoogd bij ongeveer 90% van de gevallen.
• Antilichamen tegen thyreoglobuline (Tg-Ab) zijn bij ongeveer 70% van de gevallen verhoogd.
• TSH-receptorantilichamen (TRAK) niet verhoogd
• Inhomogene, hypo-echoïsche echografie

De primaire therapie voor de ziekte van Hashimoto is de toediening van schildklierhormonen, bijvoorbeeld 50-100 mcg levothyroxine. Als aanvullende therapie wordt vaak extra progesteron aanbevolen ter vervanging van de schildklierhormonen, wat de anti-TPO-spiegel verlaagt (30-50% binnen 2-6 maanden). Slaap, stemming en fysieke en mentale veerkracht verbeteren hierdoor ook vaak. Het is ook belangrijk om eventuele veelvoorkomende tekorten aan selenium, zink, ijzer en vitamine D aan te pakken (bron: Schulte-Uebbing 2012). Zoals uitgelegd, zijn selenium, zink en ijzer belangrijke cofactoren; vitamine D is... v.a...vanwege de immuunmodulerende en ontstekingsremmende werking.