WAT IS RESVERATROL?

Resveratrol is een antioxidant. secundaire plantenverbinding uit de groep van polyfenolen en is al ontdekt in meer dan 70 plantensoorten, zoals rode druiven, frambozen, bosbessen, appels, sojabonen en pinda's. Het is echter geconcentreerd in v.a. in de schillen van rode druiven en dient de plant als een natuurlijke verdediging tegen parasieten, schimmelinfecties en ongunstige weersomstandigheden zoals vocht, UV-straling en temperatuurschommelingen.

Resveratrol wordt gezien als het geheim achter de zogenaamde Franse paradox.Dit verwijst naar de goede hartgezondheid van de Fransen, ondanks hun hoge alcohol- en vetconsumptie. De hoeveelheid resveratrol in rode wijn is echter waarschijnlijk onvoldoende voor een merkbaar effect. Men zou zoveel wijn moeten drinken dat de nadelen van de alcohol groter zouden zijn dan de voordelen.

De plant met het hoogste resveratrolgehalte is de Japanse duizendknoop.Resveratrol komt voor in alle delen van de plant, maar het meest in de wortel. Daarom gebruiken we dit als 100% natuurlijke bron voor onze resveratrolcapsules.

WAT WAT IS HET VERSCHIL TUSSEN CIS- EN TRANS-RESVERATROL?

Resveratrol bestaat in twee verschillende geometrische vormen (zogenaamde isomeren): cis- en trans-resveratrol, alleen de transvorm vertoont volledige bioactiviteitOnze premium resveratrol bevat minimaal 98% trans-resveratrol met optimale bioactiviteit.

KAN RESVERATROL OOK IN VOLDOENDE VIA VOEDSEL WORDEN INGENOMEN?

Helaas bevat voedsel slechts kleine hoeveelheden resveratrol. Om de inhoud van één resveratrolcapsule (500 mg) binnen te krijgen, zou je bijvoorbeeld 400 kg rode druiven of 1250 kg appels moeten eten.De waarden variëren sterk in rode wijn, maar zelfs als we uitgaan van een maximale waarde van 10 mg per liter rode wijn, wordt het duidelijk dat zelfs bij rode wijn de hoeveelheid van een capsule niet in welke hoeveelheid dan ook kan worden ingenomen – althans niet zonder de nadelige effecten van een verhoogde alcoholconsumptie.

Druivensap is ook geen optie, zelfs al zou je er liters van drinken, omdat het aanzienlijk minder resveratrol bevat dan rode wijn. Dit komt doordat resveratrol zich in de nieren bevindt. v.a...in de schillen van de druiven, die na het persen tijdens de sapproductie als pulp worden weggegooid. Bij de productie van rode wijn is er echter voldoende tijd tijdens de maceratie om de resveratrol uit de schillen in de wijn over te brengen.

WANNEER EN HOE MOET RESVERATROL WORDEN INGENOMEN?

Uit onderzoek blijkt dat resveratrol 's ochtends op een lege maag En gecombineerd met druivenpitextract (OPC) die de beste biologische beschikbaarheid heeft.

• Combinatie met piperine: Wightman E.L., Reay J.L., Haskell C.F., Williamson G., Dauw T.PKennedy D.OEffecten van resveratrol, alleen of in combinatie met piperine, op cerebrale bloedstroomparameters en cognitieve prestaties bij menselijke proefpersonen: een gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd, cross-over onderzoek. Br. J. Nutr. 2014;112:203–213. doi: 10.1017/S0007114514000737
• Neem 's ochtends op een lege maag: Almeida L., Vaz-da-Silva M., Falcão A., Soares E., Costa R., Loureiro A.I., Fernandes-Lopes C., Rocha J., Nunes T., Wright L., Soares-da-Silva P. Farmacokinetisch en veiligheidsprofiel van trans-resveratrol in een toenemend onderzoek met meerdere doses bij gezonde vrijwilligers. Mol. Nutr.Voedsel Res. 2009;53:7–15. doi: 10.1002/mnfr.200800177
• Combinatie met druivenpitextract (OPC): Rotches-Ribalta M., Andres-Lacueva C., Estruch R., Escribano E., Urpi-Sarda M. Farmacokinetiek van het metabole profiel van resveratrol bij gezonde mensen na matige consumptie van rode wijn en druivenextracttabletten. Pharmacol. Res. 2012;66:375–382. doi: 10.1016/j.phrs.2012.08.001

WAT ZIJN DE MOGELIJKE GEZONDHEIDSEFFECTEN?

Resveratrol simuleert de effecten van vasten.

Celafval wordt voortdurend geproduceerd als onderdeel van het celmetabolisme., zoals fouten in de eiwitsynthese (verkeerd gevouwen eiwitten) of beschadigde mitochondriale fragmenten. Dit afval wordt normaal gesproken afgebroken door cellulaire reinigingsprocessen, v.a. door middel van zogenaamde autofagieHet cellulaire "recyclingsysteem" is verantwoordelijk voor dit proces. Lysosomen hechten zich vervolgens aan deze afvalproducten, en hun enzymen breken dit afval af tot afzonderlijke componenten, waardoor het herbruikbaar wordt. Lysosomen worden daarom ook wel de "maag" van onze cellen genoemd.

Helaas werkt dit autofagieproces op oudere leeftijd niet meer zo goed.Dit leidt tot een ophoping van moleculair afval in de cellen, wat uiteindelijk de normale celfuncties verstoort. In de loop der jaren kan dit cellulaire afval vervolgens bijdragen aan relevante leeftijdsgebonden ziekten zoals diabetes, Alzheimer of Parkinson.

Eén manier om autofagie te activeren is door caloriebeperking (vasten). In tijden van voedselschaarste activeert het lichaam het enzym sirtuïne, waardoor autofagie wordt geactiveerd om voedingsstoffen uit eiwitafval vrij te maken. Als bijwerking van deze nutriëntenextractie worden misvormde eiwitten en defecte organellen afgebroken. Dit komt goed overeen met observaties uit talloze studies waaruit blijkt dat caloriebeperking bij proefdieren de levensduur heeft verlengd en verouderingsprocessen heeft tegengegaan.

Het eerste systematische onderzoek naar de positieve effecten van caloriebeperking dateert uit 1937 en werd uitgevoerd door Clive McCay: een caloriebeperking van 33% bij laboratoriumratten resulteerde in a) een significante toename van de maximale levensduur en b) een toename van 50% van de gemiddelde levensduur.

Resveratrol kan het sirtuin-enzym activeren, zelfs zonder caloriebeperking.In een dubbelblinde cross-overstudie kregen zwaarlijvige maar verder gezonde deelnemers gedurende een maand 150 mg resveratrol per dag of een placebo. In de resveratrolgroep werden metabole veranderingen waargenomen die ook optreden bij caloriebeperking. SIRT1 werd geactiveerd, het vetgehalte van de spiercellen nam toe (waar het vet vervolgens werd verbrand), terwijl het vetgehalte in de lever afnam; de mitochondriën in de spiercellen waren actiever en de bloedsuikerspiegel daalde, evenals de systolische bloeddruk, de bloedlipidenwaarden en ontstekingsmarkers (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22055504/ ).

Dit basisprincipe lijkt de oorzaak te zijn van de talrijke positieve gezondheidseffecten van resveratrol, die al uitgebreid in studies zijn gedocumenteerd.

• Resveratrol en ‘levensduur’ (gezonde levensduur): Resveratrol kan het enzym sirtuin-1 (SIRT1) activeren, dat verouderingsprocessen in cellen vertraagt. (vgl. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23471411/ En https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24439680/ ).
• Resveratrol bij de preventie van Alzheimer: In een onderzoek dat ongeveer een jaar duurde, kregen patiënten met matige Alzheimer 0,5 gram resveratrol per dag; de dosis werd geleidelijk verhoogd tot 2 gram (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26362286/ Uit het onderzoek bleek dat resveratrol een activerende werking kan hebben op de hersenen, bijvoorbeeld door ontstekingsprocessen in het centrale zenuwstelsel te verminderen en de bloedtoevoer naar de hersenen te verbeteren. Bij patiënten met diabetes type 2 was 75 mg resveratrol per week voldoende om de cognitieve prestaties en de bloedtoevoer naar de hersenen merkbaar te verbeteren (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27420093/ Uit een ander onderzoek bleek dat de toediening van 250-500 mg per dag aan gezonde proefpersonen leidde tot een verbeterde bloedstroom naar de hersenen (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20357044/ Toediening van 250 mg resveratrol plus 20 mg piperine gedurende drie dagen resulteerde in een significante stijging van de hemoglobinewaarden (bloedarmoede is een relevante risicofactor voor dementie) (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24804871/ ).
• Resveratrol bij kankerpreventie: Ook hier is het de door resveratrol geactiveerde autofagie die bepaalde markers die betrokken zijn bij kankerontwikkeling, zoals insuline-achtige groeifactor (IGF) of IGF-bindend eiwit, kan verlagen. De volgende review uit 2021 (zie...) https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34101276/ ) beschrijft hoe resveratrol u.aResveratrol activeert de afgifte van antikankersignaalmoleculen zoals IFN-γ en TNF-α, en remt ook de afgifte van TGF-β (wat kankergroei kan bevorderen). Verder is aangetoond hoe resveratrol T-helpercellen en macrofagen kan stimuleren, zodat ze kankercellen effectiever kunnen aanpakken. Ten slotte maakt resveratrol kankercellen gevoeliger voor de apoptosesignalen ("celzelfmoord") van het immuunsysteem.
• Resveratrol voor diabetes mellitus: Resveratrol wordt vaak gebruikt bij de behandeling van diabetes mellitus omdat het de vaatfunctie zou verbeteren, de vetafbraak in de lever zou versnellen en oxidatieve stress zou verminderen, wat op zijn beurt leidt tot een betere insulinegevoeligheid (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20181810/ En https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21385509/In een ander onderzoek kregen tien zwaarlijvige deelnemers gedurende vier weken 1-2 gram resveratrol per dag toegediend, met als resultaat dat de insulinegevoeligheid verbeterde en er ook betere bloedsuikerspiegels na de maaltijden (postprandiale bloedsuikerspiegel) werden waargenomen (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22219517/ ).
• Resveratrol als bescherming voor de zenuwen: In een onderzoek uit 2017 (zie https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28329051/ ) is aangetoond dat resveratrol spieren en synapsen kan beschermen tegen de negatieve effecten van het verouderingsproces.
• Resveratrol voor gezonde botten: Een gerandomiseerde, placebogecontroleerde, dubbelblinde studie uit 2014 concludeerde dat resveratrol de botdichtheid kan verhogen (zie [referentie]). https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25322274/ ). Aan 66 mannelijke proefpersonen, die allemaal leden aan overgewicht, stoornissen in de vetstofwisseling, stoornissen in de bloedsuikerspiegel en hoge bloeddruk, werd gedurende vier maanden a) 1000 mg, b) 150 mg resveratrol of c) een placebo toegediend – met als resultaat dat de botdichtheid in de lumbale regio in de 1000 mg-groep significant was toegenomen in vergelijking met de placebogroep.