Ontsteking van de blaas

Wereldwijd zijn er jaarlijks ongeveer 150 miljoen gevallen van urineweginfecties (UWI's). Tussen de 25 en 30% van de vrouwen krijgt in haar leven minstens één keer te maken met een UWI. De infectie wordt voornamelijk veroorzaakt door E. coli-bacteriën, die via de darmen worden overgedragen.

Vrouwen lopen een hoger risico vanwege hun kortere urinewegen. Het risico is vooral hoog als de slijmvliezen van de vaginale opening gekoloniseerd zijn door darmbacteriën.

Veel vrouwen krijgen na de menopauze last van urineweginfecties, omdat hun slijmvliezen uitdrogen door de afname van oestrogeenspiegels.

E. coli-bacteriën maken van nature deel uit van de darmflora, maar niet van de blaas. Wanneer E. coli-bacteriën de urinewegen en de blaas binnendringen, trekken ze de witte bloedcellen van het immuunsysteem aan, wat leidt tot symptomen van cystitis (blaasontsteking).
Als de infectie niet behandeld wordt, komen de bacteriën in ongeveer 5% van de gevallen via de urinebuis in het nierbekken terecht en veroorzaken pyelonefritis (nierontsteking).

Antibiotica worden inderdaad gebruikt bij de behandeling van blaasontstekingen. i.d.RZe zijn effectief, maar hebben bijwerkingen en er is een risico op complicaties. v.aHet risico op resistentieontwikkeling. Bovendien behandelen antibiotica de onderliggende oorzaak, zoals een verzwakt immuunsysteem, niet.

Het grote voordeel van natuurgeneeskundige behandelwijzen is dat ze, bij consistente toepassing, minstens zo effectief zijn als antibiotica. Het belangrijkste verschil is dat ze geen negatieve bijwerkingen veroorzaken, maar tegelijkertijd het immuunsysteem versterken en zo bijdragen aan een causale in plaats van louter symptomatische behandeling. Hierdoor is de kans op herinfectie aanzienlijk kleiner. Na een antibioticakuur daarentegen bestaat het risico dat de aangetaste darmflora het immuunsysteem verzwakt, wat vaak leidt tot schimmelinfecties (darm- en/of vaginale schimmelinfecties) en, niet zelden, kort daarna weer een blaasontsteking.

Huidig ​​onderzoek naar het gebruik van micronutriënten als alternatief voor antibioticatherapie

D-mannose D-mannose kan helpen bij urineweginfecties en blaasontstekingen en kan vaak antibiotica met veel bijwerkingen vervangen. Het is een soort suiker die verwant is aan glucose, maar nauwelijks in het lichaam wordt gemetaboliseerd. In plaats daarvan wordt D-mannose via de urine uitgescheiden. Tijdens de passage door de blaas bindt D-mannose zich aan de bacteriën die urineweginfecties en blaasontstekingen veroorzaken. Gebonden aan de D-mannose kunnen de bacteriën zich niet meer aan de blaaswand hechten (zie Hung, Chia-Suei, et al. "Structural basis of tropism of Escherichia coli to the bladder during urinary tract infection." Molecular microbiology 44.4 (2002): 903-915).

Het preventieve effect van D-mannose werd bevestigd in een klinische studie in Kroatië (zie Kranjčec Bojana, Dino Pape en Silvio Altarac. "D-mannose poeder voor de profylaxe van recidiverende urineweginfecties bij vrouwen: een gerandomiseerde klinische studie." World Journal of Urology 32.1 (2014): 79-84): 308 vrouwen met acute cystitis die ook een voorgeschiedenis hadden van recidiverende urineweginfecties werden na standaard antibioticabehandeling in drie groepen verdeeld:

Groep 1 kreeg gedurende zes maanden dagelijks 2 gram D-mannose, groep 2 kreeg gedurende dezelfde periode dagelijks 50 mg van het antibioticum nitrofurantoïne en groep 3 nam geen enkele profylactische maatregel en diende daarom als controlegroep.In totaal kregen 98 vrouwen tijdens de studieperiode een recidief van blaasontsteking, van wie 62 tot de controlegroep behoorden. In de antibioticagroep kregen 21 vrouwen een recidief, vergeleken met slechts 15 vrouwen in de D-mannosegroep. De onderzoekers concludeerden hun studie met de stelling dat D-mannose zeer geschikt is voor de preventie van urineweginfecties en blaasontsteking, met name voor mensen die last hebben van terugkerende blaasontsteking.

Namens het Instituut voor Kwaliteit en Efficiëntie in de Gezondheidszorg Het Instituut voor Kwaliteit en Efficiëntie in de Gezondheidszorg (IQWiG) onderzocht of kruidengeneesmiddelen helpen bij terugkerende blaasontsteking. De wetenschappers concludeerden dat preventief gebruik van... CranberryDeze preparaten kunnen gunstig zijn voor vrouwen met ongecompliceerde, terugkerende blaasontsteking. Vergeleken met een placebobehandeling suggereren verschillende gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken dat de infectie niet of pas later terugkeert.

Om de vraag te beantwoorden of kruidengeneesmiddelen helpen bij terugkerende ongecompliceerde blaasontstekingen, heeft de [studie/het project] [iets] geïdentificeerd uit IQWiG Een team van wetenschappers heeft 15 geschikte studies laten uitvoeren. De meeste van de studies onderzochten preparaten die cranberry bevatten. Dit suggereert een mogelijke Gebruiken van cranberry vergeleken met placebo – zowel wat betreft het recidiefpercentage van urineweginfecties als de tijd tot het eerste recidief. Wat betreft het voorkomen van recidieven, zijn er naast cranberrypreparaten ook aanwijzingen voor een preparaat gemaakt van lavaswortel, rozemarijnblaadjes en duizendguldenkruid. Extra voordelen, wat een meerwaarde biedt ten opzichte van een behandeling met alleen antibiotica.

Verschillende observationele studies en elk één klinische studie bewijs dat de plantaardige mosterdolie van Oostindische kers En mierikswortel zijn effectief en worden goed verdragen bij ongecompliceerde luchtweginfecties en blaasontstekingen. Bij langdurig gebruik kunnen ze zelfs het terugvalpercentage bij urineweg- en luchtweginfecties verminderen.

Uit talrijke onderzoeken blijkt dat de mosterdolie die het bevat antibacterieel, ontstekingsremmend en antiviraal een effect hebben. Dit toonde aan dat u.a...dat alleen de combinatie van mosterdolie van beide planten een bijzonder sterke werking heeft tegen veel verschillende soorten bacteriën. Naast een directe groeiremmende en kiemdodende werking. Mosterdolie heeft ook invloed op de vorming van bacteriële biofilms en de penetratie van bacteriën in de cellen van het blaasslijmvlies (internalisatie). Volgens de huidige kennis zijn dit essentiële mechanismen, vooral bij terugkerende blaasontstekingen. Bovendien interfereren mosterdolie met de signaalroutes die relevant zijn voor de overdracht van ontstekingen, en dragen zo bij aan de verlichting van de vaak zeer pijnlijke symptomen van blaasontstekingen.

Het aminozuur L-Methionine heeft een Urineverzurende werking: Het lichaam heeft ongeveer 0,5 gram methionine per dag nodig om spiermassa te behouden. Bij een inname van meer dan 1,5 gram per dag moet het lichaam het overschot afbreken. Bij deze afbraak ontstaat sulfaat, dat via de nieren wordt uitgescheiden. Hierbij komen protonen in de urine terecht, waardoor deze verzuurt.

Dit effect wordt beschreven in de Behandeling van urinewegziekten uitgebuit, waarbij een zure pH-waarde in de urine de hechting van bacteriën aan de urotheelcellen en de groei van bacteriën verhindert.In aanvulling remt Methionine Vorming van nierstenen, verbetert de oplosbaarheid van stenen En ondersteunt de werking van bepaalde antibiotica.

De effecten van pompoen werden voor het eerst beschreven in de 16e eeuw in verband met de urinewegen. Tegenwoordig weten we dat de actieve ingrediënten zich in de zaden bevinden, namelijk de pompoenpitten, zijn te vinden in pompoenpitten. Hun positieve effecten op de blaas zijn uitgebreid wetenschappelijk onderzocht. Opvallend is dat deze actieve ingrediënten niet, zoals vaak wordt aangenomen, in de populaire pompoenpitolie zitten, maar uitsluitend in de schil van de pompoenpitten.

Pompoenpitten zijn geïndiceerd voor het versterken en verstevigen van de blaasfunctie, evenals voor de behandeling van een overactieve blaas en urinewegproblemen geassocieerd met benigne prostaathyperplasie (BPH). Fytosterolen geïsoleerd uit pompoenpitten hebben ontstekingsremmende, antimicrobiële, prostaatbeschermende en urodynamische effecten aangetoond. Naast specifieke fytosterolen kunnen ook niet-specifieke bestanddelen zoals onverzadigde vetzuren, bepaalde aminozuren, vitaminen, mineralen en sporenelementen bijdragen aan de therapeutische werking van pompoenpitten.

Al in de jaren 60 beschreven anekdotische verslagen het kalmerende en regulerende effect van pompoenpitolie ("blaastonicum") op de blaas. Later onderzocht een open-labelstudie het effect van 6 gram pompoenpitolie per dag bij 101 patiënten met een overactieve blaas. Tijdens de behandeling verbeterden de symptomen en de mictie-index (dagelijks urinevolume/aantal urinelozingen): na acht weken behandeling was het gemiddelde urinevolume per urinelozing met bijna 60% toegenomen. Frequent en pijnlijk urineren was merkbaar afgenomen. Meer dan 80% van de patiënten rapporteerde een subjectieve verbetering.

Naast zijn wondhelende krachten, Guldenroede Eeuwen geleden werd guldenroede al erkend vanwege een andere therapeutische eigenschap: zijn diuretische werking. Dit is bevestigd door de moderne fytotherapie. Daarom is guldenroede nu geïndiceerd voor spoeltherapie bij ontstekingsziekten van de urinewegen en voor de preventieve behandeling van nierstenen en -gruis. Tot de actieve ingrediënten behoren flavonoïden, saponinen en fenolische glycosiden. Naast zijn diuretische werking heeft guldenroede ook ontstekingsremmende, pijnstillende en licht spasmolytische eigenschappen aangetoond. Deze zijn bewezen effectief bij de behandeling van urineweginfecties, zoals blaasontsteking.

De in rozemarijn De ingrediënten die erin zitten zijn: u.aRozemarijn bevat etherische oliën, tannines, flavonoïden, bitterstoffen en harsen. In de volksgeneeskunde wordt het vooral gebruikt om de gal- en urinestroom te stimuleren, bij wonden en eczeem, en bij maag- en darmklachten.

Lavas Lavaswortel behoort ook tot de beproefde medicinale planten voor de natuurlijke behandeling van blaasontsteking, nierproblemen en urinestenen. De etherische oliën in lavas bevorderen bijvoorbeeld u.aDe uitscheiding van urine via de nieren – ze hebben een diuretisch effect, zoals dat in medische termen heet. Dit betekent dat de urinewegen grondiger worden doorgespoeld. Bacteriën kunnen zich hierdoor indirect moeilijker aan het slijmvlies hechten en worden met de urine weggespoeld.

Een klinische studie (zie Wagenlehner, F.M. et al.: Urol Int 2018; 101:327-336) met meer dan 600 patiënten uit 2018 vergeleken een combinatie van rozemarijn, lavas en duizendguldenkruid met de meest voorgeschreven antibiotische therapie bij acute, ongecompliceerde blaasontsteking.Het resultaat: 84% van de vrouwen in de kruidenpreparaatgroep had geen aanvullende antibiotica nodig. Beide behandelstrategieën waren gelijkwaardig wat betreft de tijd tot aanvang en symptoomvermindering. En vergeleken met antibiotica werden er minder maag-darmklachten waargenomen met de combinatie van drie kruiden.

zink Draagt ​​bij aan het behoud van een normaal immuunsysteem: Witte bloedcellen zoals macrofagen gebruiken zink als giftig wapen om bacteriële infecties te bestrijden.

Vitamine D Vitamine D verhoogt de productie van cathelicidine, een antimicrobieel peptide dat de penetratie van infectieuze micro-organismen in de blaaswand kan verminderen door zich te binden aan de adhesiedeeltjes van pathogenen zoals E. coli (een vergelijkbaar mechanisme als D-mannose) en zo de immuunrespons te stimuleren. Dit wordt ondersteund door een onderzoek onder postmenopauzale vrouwen, waaruit bleek dat vrouwen met een tekort aan deze vitamine vatbaarder waren voor urineweginfecties. De studie vergeleek de vitamine D-spiegels van vrouwen met terugkerende infecties met die van vrouwen zonder dergelijke episodes en vond significant lagere waarden in de eerste groep (9,8 ng/ml vergeleken met een gemiddelde van 23 ng/ml).

Vitamine A draagt ​​bij tot de normale werking van het (blaas)slijmvlies.