ALGEMEEN

• Zwavelhoudend vetzuur (met carboxylgroep) en thioalcohol (met thiolgroep)
• Aanwezig in mitochondriën (de “energiecentrales” van onze cellen).
• Oplosbaar in vet en water (kan daarom de bloed-hersenbarrière passeren)
• Endogene synthese is alleen mogelijk in kleine hoeveelheden (uit octaanzuur en L-cysteïne)
• Komt voor als (uitwisselbaar)
• Dihydroliponzuur DHLA (gereduceerde vorm)
• Liponzuur LA (geoxideerde vorm) en
• Bestanddeel van de co-enzymen lipoamide (geoxideerd) en dihydrolipoamide (gereduceerd) à lipoamide = lipoïnezuur + lysine
• S- versus R-alfa-liponzuurR-alfa-liponzuur (RALA) is de natuurlijke, endogene vorm, terwijl S-alfa-liponzuur de synthetische variant is. Alleen R-alfa-liponzuur heeft echter een gezondheidsbevorderende werking, terwijl S-alfa-liponzuur geen functie heeft of zelfs schadelijk is voor het lichaam, omdat het de positieve effecten van RALA tegenwerkt en insulineresistentie kan bevorderen.

VOORDELEN VAN R-ALFA-LIPOÏNEZUUR ALS NATRIUMLIPOAAT

Gewoon R-alfa-liponzuur is zeer instabiel en begint tijdens de verwerking vaak te ontbinden tot een onoplosbaar polymeer. Daarom gebruiken we een zeer zuiver, gestabiliseerd R-alfa-liponzuur in de vorm van natrium-R-lipoaat.

Deze zogenaamde Na-RALA is aanzienlijk meer biologisch beschikbaar (Uit onderzoek naar vergelijkbare producten is gebleken dat 21-voudig verhoogde biologische beschikbaarheid (bepaald) als een eenvoudig, ongestabiliseerd R-alfa-liponzuur, gemeten aan de hand van de maximale bloedplasmaconcentratie (Cmax), en is bovendien 100% vrij van S-alfa-liponzuur. Bovendien is het natriumzout, in tegenstelling tot het kaliumzout (K-RALA), volledig wateroplosbaar en vereist het daarom geen hulpstoffen.

In tegenstelling tot de productie van racemisch alfa-liponzuur zorgen de extra verwerkingsstappen die nodig zijn voor de productie van Na-RALA bovendien voor een bijzonder grondige zuivering, zodat het actieve ingrediënt uiteindelijk vrij is van residuen.

EFFECTEN

A)    Liponzuur werkt als een antioxidant (niet-enzymatische antioxidant) en ondersteunt synergetisch andere antioxidanten:

B)    Liponzuur regenereert andere antioxidanten:

C)    Liponzuur speelt een centrale rol in het ontgiftingsproces van het lichaam:

• Ontgiftingsfase I: Liponzuur speelt een rol bij de verwijdering van radicalen en reactieve metabolieten.
• Ontgifting Fase II en III (chelatie): Liponzuur vormt een complex met metalen zoals ijzer, koper, kwik en cadmium en speelt een rol bij de verwijdering ervan.

D)    Liponzuur en cofactoreffecten:

• Energieopwekking: Liponzuur is een onderdeel van het co-enzym lipoamide.
• in het pyruvaatdehydrogenasecomplex en (PDH)
• in het 2-oxoglutaraat- of α-ketoglutaraat-dehydrogenasecomplex (OGDC)
• Aminozuurmetabolisme: Liponzuur is een onderdeel van het co-enzym lipoamide.
• in het vertakte-keten α-ketoglutaraat dehydrogenase complex (BCKDC) tijdens de afbraak van de vertakte-keten aminozuren leucine, isoleucine en valine
• in het glycine-splitsingssysteem (GCS) tijdens de afbraak van glycine
• in het 2-oxoadipaatdehydrogenasecomplex tijdens de afbraak van lysine

INDICATIES VOOR RALA-SUPPLEMENTATIE

• Radicale stress in het algemeen
• Ontgifting van verontreinigende stoffen (z.BVerontreiniging door zware metalen
• zenuwstelsel (z.B. Perifere zenuwdisfunctie)
• Polyneuropathie (inclusief chemotherapie-geïnduceerde CIPN)
• Ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, syndroom van Down
• Psychologische stress (z.BStress, schizofrenie)
• Diabetes mellitus
• Bevorderen van de omzetting van koolhydraten in energie,
• Bevordert de opname van glucose in spierweefsel,
• Verhoogde gevoeligheid van glucose voor insuline
• Hart- en vaatziekten (z.B. Arteriosclerose)
• Oogziekten (z.B. Staar)
• Leverziekten (z.B. Hepatitis C)
• Nierfunctiestoornis
• veroudering
• oncologie
• Obesitas

MOGELIJKE ZIJ-EVENEMENT && Interacties

• 200 mg per kg lichaamsgewicht wordt als veilig beschouwd voor inname op de lange termijn.
• In geïsoleerde gevallen, en vooral bij snelle parenterale (= infusie) toediening, zijn hoofdpijn, kortademigheid, misselijkheid, maagklachten en/of diarree mogelijk.
• Invloed op de schildklierfunctie met een vermindering van schildklierhormonen, v.a. wanneer T4 gelijktijdig wordt toegediend (Bron: Studie Segermann J 1991: ALA vermindert de T4-geïnduceerde T3-productie met 56%; Universiteit van Maryland: “Alfa-liponzuur kan de niveaus van schildklierhormoon verlagen.De bloedhormoonspiegels en schildklierfunctietesten moeten nauwlettend in de gaten worden gehouden bij mensen die schildklierhormonen gebruiken en ook alfaliponzuur gebruiken.

De volgende interacties zou kunnen verschijnen:

• Chelatie treedt op met ijzer-, magnesium- en calciumsupplementen wanneer deze gelijktijdig worden ingenomen. Zorg daarom voor een tijdsinterval van 1-2 uur.
• Verzwakking van het effect door vorming van metaalioncomplexen (z.BCisplatine, isoniazide, cycloserine, D-penicillamine)
• Verhoogde werking van insuline en orale antidiabetica bij zeer hoge doseringen (leidt tot een daling van de bloedsuikerspiegel)
• Suikermolecuulcomplexen (z.B(Fructose, glucose en Ringer-oplossing)
• Oplossingen die reageren met SH-groepen of disulfidebruggen

Er zijn onvoldoende gegevens beschikbaar over:

Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven (alleen onder strikte indicatie!) en vrouwen met ernstige lever- en nieraandoeningen. Het gebruik ervan dient daarom altijd met de behandelend arts te worden besproken.

OORZAKEN &GEVOLGEN VAN LIPOÏNEZUURTEKORT

Mogelijke oorzaken

• Verminderde inname (z.B(bijv. voedingstekorten, malabsorptie)
• Verhoogde consumptie (z.B(bij ziekte)
• Synthesestoornis

Mogelijke gevolgen

• Celschade
• Ziekten van het zenuwstelsel
• Verminderd glucosegebruik
• Nierziekte

DOSERING

• De exacte behoefte aan liponzuur naast het dieet en de endogene synthese is onbekend en hangt af van veel factoren (zoals inname, synthese, individuele situatie); u.gBandbreedtes zijn gebaseerd op de huidige stand van het onderzoek.
• De voedselinname is onvoldoende voor medisch-therapeutische effecten.
• Bij orale inname bedraagt ​​de biologische beschikbaarheid ongeveer 70%. Deze kan aanzienlijk worden verhoogd door bioverbeteraars zoals pipern toe te voegen.
• Preventieve dosering: 100-300 mg
• Therapeutische dosering: 600-1200 mg