Skąd pochodzą zalecenia dotyczące dziennego spożycia? Kiedy sensowne jest spożycie ponad 100% RWS (Referencyjnej Wartości Spożycia)? Jakie są maksymalne dopuszczalne ilości? Kiedy należy przyjmować który suplement diety? Co oznaczają te terminy? I.E...z witaminami. I jak można to przeliczyć na mg lub mcg?

W poniższym wpisie na blogu postaramy się odpowiedzieć na wszystkie te pytania.

Wydawca i ważność wartości referencyjnych

Wiele instytucji wydaje zalecenia dotyczące dawkowania każdego mikroskładnika. Fakt, że zalecenia te różnią się od 4 do 100 razy (!) w zależności od organizmu, wyraźnie pokazuje, że nie ma jednej, ustalonej wartości.

Poniżej wymieniono organy właściwe dla regionu DACH i na arenie międzynarodowej, które zajmują się ustalaniem wartości odniesienia:

• Niemieckie Towarzystwo Żywienia (DGE)
(Zalecenia dotyczące spożycia składników odżywczych; opublikowane po raz pierwszy w 1956 r.)
• Austriackie Towarzystwo Żywienia (ÖGE)
• Szwajcarskie Towarzystwo Badań nad Żywieniem (SGE)
• Szwajcarskie Stowarzyszenie Żywienia (SVE)
• Rada ds. Żywności i Żywienia (USA)
(Zalecane dzienne spożycie (RDA); wprowadzone po raz pierwszy w 1943 r.)
• Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)
(Podręcznik wymagań żywieniowych człowieka)
• Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA); od 2003 roku

--> Zalecenia różnią się od siebie o czynnik 4 do 100, w zależności od komisji!

Przykładowe wartości referencyjne dla kobiet w średnim wieku:

(Źródło: https://www.dge.de/wissenschaft/referenzwerte/tool/)

Organy te ustalają pewne założenia przy ustalaniu wartości referencyjnych. Wartości referencyjne (na przykład te Niemieckiego Towarzystwa Żywienia (DGE)) obowiązują wyłącznie w odniesieniu do:

• Średnie zapotrzebowanie (według szacunków, badań, ankiet)
  • zdrowych ludzi
  • ze średnim stylem życia
  • bez szczególnych obciążeń
• Unikanie niedoborów jako zmienna docelowa
• Nieważne dla
  • Ludzie z obciążeniami
  • Chory
• Bez uwzględniania zmiennych
  • Potrzeby indywidualne (nie rozkład normalny Gaussa)
  • Potrzeby zależne od wieku, płci i sprawności fizycznej
  • Zwiększone zapotrzebowanie (z.B(np. codzienne stresy, choroba)
  • Zmniejszone spożycie

Niemieckie Towarzystwo Żywienia (DGE) w następujący sposób wyjaśnia „przeciętny styl życia” w kontekście odżywiania:

• „5 porcji owoców i warzyw dziennie, w tym 3 porcje po 375 g warzyw i 2 porcje po 250–300 g owoców – najlepiej świeżych!”
• „W przypadku osób z grupy ryzyka korzystne może być ukierunkowane przyjmowanie suplementów diety, z.B. u palaczy, kobiet w ciąży, osób na diecie odchudzającej, osób starszych i osób z chorobami układu pokarmowego.”
  (Źródło: Annette Braun, rzecznik prasowy DGE w ÄZ 19.7.1999)

Już teraz jest jasne, że wyznaczone w ten sposób wartości referencyjne trudno uznać za uniwersalne. Na przykład, kto jest wolny od obciążeń, takich jak stres, toksyny środowiskowe, codzienne leki itp.? Kto jest w pełni „zdrowy”? I nie trzeba tu nawet myśleć o poważnych chorobach – nawet zaburzenia wchłaniania w jelitach oznaczają, że tylko ułamek przyjmowanych składników odżywczych dociera do komórek. Często niezauważony „cichy stan zapalny” (przewlekły stan zapalny) również odgrywa pewną rolę.Przykładowo choroby autoimmunologiczne prowadzą do zwiększonego zapotrzebowania na mikroelementy.

Ignoruje się niezaprzeczalnie zwiększone potrzeby osób starszych, sportowców itp. Co więcej, zakłada się normalną/zdrową, zbilansowaną dietę, co często jest trudne do osiągnięcia w codziennym życiu.

Należy również podkreślić, że celem ustalania wartości referencyjnych jest zawsze jedynie unikanie objawów niedoboru. D.hAspekt czysto prewencyjny. Zatem staje się jasne, że logicznie rzecz biorąc, terapeutyczne stosowanie mikroelementów lub uzupełnianie niedoborów składników odżywczych musi zawsze wiązać się z dawkowaniem przekraczającym ustalone wartości referencyjne.

// Wszystkie oficjalne zalecenia dotyczące dziennego spożycia składników odżywczych odnoszą się do zdrowych, normalnych osób, bez czynników ryzyka i z pełnym zapasem mikroskładników! //

BfR – Zalecenia dotyczące maksymalnego poziomu (2018)

Oprócz zalecanych wartości referencyjnych, które są ustalane indywidualnie przez każdy organ w oparciu o przesłanki opisane powyżej i zgodnie z zasadą profilaktyki zdrowotnej, istnieją również organy zajmujące się ustalaniem maksymalnych poziomów mikroelementów. W Niemczech jest to Federalny Instytut Oceny Ryzyka (BfR), który ustala maksymalne poziomy na podstawie trzech parametrów:

• Tolerowane maksymalne dzienne spożycie (UL)
• Ilości przyjmowane w ramach zwykłej diety
• Referencyjne wartości spożycia (zalecane dzienne spożycie)

Bezpieczny poziom spożycia suplementów diety (w tym żywności wzbogaconej) oblicza się w następujący sposób:

• Maksymalna dopuszczalna dzienna dawka (UL) pomniejszona o spożycie składników odżywczych z normalnej diety (wartość referencyjna) = Bezpieczna dawka
• D.hJeżeli w diecie nie uda się osiągnąć wartości referencyjnej, dawka suplementu może być wyższa, prawdopodobnie do maksymalnej dziennej dawki spożycia (UL)!

Zalecenia dotyczące maksymalnego poziomu BfR
(Stan na 16 marca)(2021)

&	Suplement diety	Artykuły spożywcze &i napoje
Witamina A	0,2 mg	1 mg
Witamina B3	160 mg	47 mg
Witamina B6	3,5 mg	1,08 mg
Witamina B12	25 mcg	7,6 mcg
Kwas foliowy	200 (400) mcg	-
Witamina C	250 mg	76 mg
Witamina D	20 mcg (800 j.m.)	-
Witamina E	30 mg	9 mg
Witamina K1 + K2	80 + 25 mcg	-
Witamina B1, B2, kwas pantotenowy, biotyna	Bez limitu	Bez limitu
chrom	60 mcg	19 mcg
fluorek	-	-
żelazo	6 mg	-
jod	100 (150) mcg	Sól 2500 mcg/100 g
miedź	1 mg	-
mangan	0,5 mg	-
molibden	80 mcg	24 mcg
selen	45 mcg	-
cynk	6,5 mg	-
Wapń	500 mg	120 mg/100 ml
chlorek	-	-
potas	500 mg	-
magnez	250 mg	39 mg
sód	-	-
fosfor	-	-

Ryzyko przedawkowania

• Witaminy Dawkowanie jest zazwyczaj dość wysokie i szerokie
  • Witaminy rozpuszczalne w wodzie (B, C): d.R.Nie ma ryzyka przedawkowania, ponieważ zwiększone dawki są po prostu wydalane przez nerki/mocz.
  • Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (A, D, E, K): Ryzyko hiperwitaminozy u
    • A (25000 – 83000 IU)
    • β-karoten (palacze) &(lt; 15 mg)
      (w przypadku diety bardzo jednostronnej) &am; wysokie spożycie poprzez preparaty)
    • D (tylko przy wysokich poziomach od ok. 150 ng/ml i powyżej)
    • Wit. B3 (tylko przy wysokim spożyciu 1-2 g/dzień)
  • minerały && Pierwiastki śladowe Dawkowanie należy stosować ostrożnie (wąski zakres terapeutyczny)&
    • W dużych ilościach: Wszystkie toksyczne
    • Ryzyko umiarkowane: wapń, magnez, jod (czynnik UR/RAD = 5-100)
    • Zwiększone ryzyko: żelazo, fosfor, cynk, selen (współczynnik UL/RDA) < 5)
    • Zasadniczo toksyczne: z.BRtęć, kadm
      
      
      

Podobnie jak w przypadku ustalania wartości referencyjnych, także w przypadku maksymalnych poziomów występują znaczne odchylenia między poszczególnymi krajami – i widać wyraźnie, że Niemcy znajdują się pod tym względem w gronie krajów najbardziej łamiących przepisy. i.d.R. jest znacznie poniżej wartości sąsiednich krajów europejskich (Źródło: https://www.verbraucherzentrale.nrw/sites/default/files/2021-04/Hoechstmengen_Europa_April%202021.pdf):

Poniższa grafika ilustruje zalecane spożycie i maksymalne spożycie (UL). Zasada jest taka, że ​​dawka zgodna z zalecanym spożyciem (czyli „100% RWS” na etykietach suplementów diety) jest wystarczająca dla utrzymania dobrego zdrowia. d.h. Profilaktycznie u zdrowych osób, bez szczególnego stresu i z pełnymi zapasami mikroelementów.

Powyżej zalecanej dawki „100% RWS” uwaga początkowo skupia się na profilaktyce, pod warunkiem, że zapasy składników odżywczych nie zostaną w pełni uzupełnione i/lub występują specyficzne problemy zdrowotne. Dalsze zwiększanie dawki do określonego maksymalnego spożycia (UL) prowadzi do zakresu terapeutycznego. d.h.stosowanie mikroskładników odżywczych w terapii (towarzyszącej) już istniejącej choroby.

D.hW praktyce dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od…

• Obszar zastosowania (profilaktyka pierwotna, wtórna, terapia, opieka następcza)
• Wskazanie (z.B. Stopień ciężkości choroby)
• Podawanie mono lub skojarzone (skojarzenie zmniejsza dawkę pojedynczą)
• Grupa substancji (z.B(W przypadku witamin rozpuszczalnych w wodzie zakres dawkowania jest dość szeroki, natomiast w przypadku witamin rozpuszczalnych w tłuszczach jest on dość wąski)
• Wiek, płeć, sytuacja (z.BCiąża)
• Rekomendacje (badania, literatura, DGE itp.)
• Wartości laboratoryjne (poziomy substancji i markerów)
  • Niskie normalne obciążenie (z.B(Zapobieganie): Zwykle wystarczające są niskie, normalne poziomy substancji
  • Duży stres, duże ryzyko, zaawansowana lub ciężka choroba: Zwykle wymagany jest wyższy poziom substancji.
  • Niskie początkowe poziomy substancji: Zwykle wysokie (możliwie wysokie) poziomy.dawkowanie pozajelitowe)
    
    
    

Praktyczna „zasada praktyczna” dozowania substancji ortomolekularnych

• Zapobieganie niedoborom
  • Zwykłe zalecenia dotyczące jednorazowej dawki RDA/DGE
• Skupienie na zapobieganiu
  • zwykle do 3 razy więcej niż zaleca RDA/DGE
  • Przykład zalecanego dziennego spożycia witaminy C „w celu zapobiegania chorobom”:
    • Dla dorosłych: Dzienne spożycie 100 mg zgodnie z zaleceniami Niemieckiego Towarzystwa Żywienia (DGE).
    • Dla naczelnych w niewoli: Dzienne spożycie 55 mg witaminy C/kg masy ciała (!) à Dla osoby ważącej 70 kg byłoby to 3850 mg na dobę (!)
  • Zastosowanie terapeutyczne &i ukierunkowane dodatki
    • Duże dawki poszczególnych substancji

Uwzględnienie zmiennych biodostępności

• Ostatecznie nie dawka, którą przyjmujemy jest najważniejsza, ale to, co faktycznie dociera do organizmu!
• Zasadniczo różna biodostępność poszczególnych substancji
• Różna biodostępność i forma złożona poszczególnych preparatów
• Czas dostawy (z.B(Interakcje, tłuste potrawy)
• Indywidualnie zróżnicowana zdolność trawienia i wchłaniania
• Funkcjonowanie metabolizmu i jelit (trawienie, wchłanianie)
• Konsekwencja:
  • Dawkowanie w oparciu o poziom we krwi (brak ustalonych dawek)
  • Konsekwencje dla profilaktyki i badań profilaktycznych (!)
    • Nie zaobserwowano żadnych pozytywnych efektów przy zwiększonym spożyciu przy wysokich stężeniach we krwi.
    • w przypadku niskiego stężenia we krwi, niskiej biodostępności i
      Dysfunkcje (z.BW przypadku problemów jelitowych konieczne jest zastosowanie większych dawek.

Ogólne zalecenia dotyczące czasu przyjmowania ważnych mikroskładników odżywczych

• Witaminy
  • Witaminy rozpuszczalne w wodzie, szczególnie w większych dawkach, należy dzielić na kilka dawek (podawać przed posiłkami).
  • Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach należy podawać jednorazowo (w trakcie posiłków)/Uwaga: Benfotiamina (witamina B1) jest rozpuszczalna w tłuszczach!
  • Dodawaj do posiłków kombinację witamin rozpuszczalnych w wodzie i tłuszczach.
• Minerały i pierwiastki śladowe
  • Szczególnie przy wyższych dawkach należy rozróżniać cynk, żelazo, miedź, wapń,
    preparaty manganu, magnezu i fluoru, a także pomiędzy tymi substancjami i
    środki chelatujące (z.B. kwas α-liponowy) a Odstęp około 2 godzin, ewentualnie podzielony na kilka dawek. zalecony

Zalecenie	Przykłady substancji
Przed posiłkiem	Witaminy z grupy B, witamina C
Podczas posiłku lub bezpośrednio po nim (z.B(z powodu kwasu żołądkowego)	Wapń (ewentualnie wieczorem), magnez, Jod, mangan, molibden, Selen (selenin sodu bez witaminy C), Wtórne związki roślinne
Podczas posiłku lub bezpośrednio po nim (v.a.(z powodu rozpuszczalności w tłuszczach)	Witaminy A, D, E, K, karotenoidy nienasycone kwasy tłuszczowe, Kurkumina
Na pusty żołądek lub niezależnie od posiłków (ze względu na możliwe ograniczenia wchłaniania spowodowane (Składniki odżywcze)	Potas, chrom, Miedź (bez postu), Cynk (ewentualnie wieczorem), Żelazo (z witaminą C), Aminokwasy (najlepiej przyjmować rano na pusty żołądek)
Między posiłkami	Proteazy

Aktywność biologiczna form witaminowych: Przeliczanie IU/mg lub mcg

witamina	Wartość bazowa	Odpowiednia aktywność biologiczna zawarte w
Witamina A	1 mg witaminy A 1 IU witaminy A 1 mg prowitaminy A	1 mg retinolu (definicja) = „ekwiwalent retinolu” 1,147 mg octanu witaminy A (=octan retinylu) 1,833 palmitynian witaminy A (=palmitynian retinylu) 3333 IU witaminy A 6 mg prowitaminy A 0,3 µg retinolu (definicja) = witamina A 1,8 µg prowitaminy A 1 mg β-karotenu (definicja) lub 2 mg innych aktywnych karotenoidów prowitaminy A
Witamina D	1 mg cholekalcyferolu/D3 1 IU witaminy D	40 milionów IU witaminy D 0,025 ug cholekalcyferolu (definicja) = witamina D3
Witamina E	1 mg witaminy E 1 IU witaminy E	1 mg RRR-α-tokoferolu (definicja) = d-α-Toc. 1,1 mg octanu RRR-α-tokoferolu 1,36 mg dl-α-tokoferolu (definicja) = all-rac-Toc. 1,49 mg octanu dl-α-tokoferolu 1,49 IU witaminy E 1 mg octanu dl-α-tokoferolu (definicja) 0,91 mg dl-α-tokoferolu 0,74 mg octanu RRR-α-tokoferolu 0,67 mg RRR-α-tokoferolu

witamina	Wartość bazowa	Odpowiednia aktywność biologiczna jest zawarta w
Tiamina	1 mg B1 (tiaminy)	1,32 mg chlorowodorku tiaminy DAB 1,27 mg bezwodnego chlorowodorku tiaminy Mononitrat 1,24 tiaminy DAB 1,23 mg bezwodnego monoazotanu tiaminy
Witamina B2	1 mg B2 (ryboflawiny)	1,42 mg 5'-fosforan ryboflawiny Na dwuwodzian DAB 1,32 mg ryboflawiny 5'-fosforanu-Na suszonego
Witamina B6	1 mg B6 (pirydoksyny)	1,22 mg chlorowodorku pirydoksyny DAB
kwas pantotenowy	1 mg kwasu pantotenowego	1,11 mg D-pantotenianu wapnia DAB 1,09 mg suszonego D-pantotenianu wapnia 0,85 mg D-pantenolu DAB
Witamina C	1 mg witaminy C	1 mg kwasu askorbinowego DAB 1,12 mg askorbinianu sodu USP 1,21 mg askorbinianu wapnia USP 2,36 mg palmitynianu askorbylu DAB