Historia

Rośliny lecznicze i zioła należą do najstarszych znanych środków leczniczych. Teofrast z Eresos (ok. 371-287 p.n.e.), uczeń Arystotelesa, napisał jedno z pierwszych dzieł opisujących właściwości lecznicze niektórych roślin.

We wszystkich tradycyjnych systemach uzdrawiania świata i.d.RRośliny odgrywają kluczową rolę w ajurwedzie, tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM), medycynie tybetańskiej i innych dziedzinach medycyny. Fitoterapia jest prawdopodobnie tak stara jak sama ludzkość. Ludzie prawdopodobnie po prostu kierowali się instynktem, sięgając po określone rośliny w określonych okolicznościach. Na przykład, można zaobserwować zwierzęta jedzące pewne rośliny, które normalnie nie są częścią ich diety, gdy są chore. Ta „samoleczenie” u zwierząt, znana jako „zoofarmakognozja”, jest obecnie odrębną dziedziną biologii.

Na przykład Galowie stosowali werbenę jako środek uspokajający, a jemiołę jako swego rodzaju panaceum. Wśród starożytnych Egipcjan powszechnie stosowane były kminek, kolendra, estragon i szafran. W Mezopotamii czosnek, gorczyca, konopie i koper włoski były używane w celach leczniczych. Naparstnica była stosowana jako środek przeczyszczający i zioło na rany na długo przed tym, zanim zaczęto ją stosować w medycynie serca. Kuchnia indyjska i zastosowania ajurwedy są nie do pomyślenia bez kurkumy i jej aktywnego składnika, kurkuminy. Fakt, że wiele chorób „zachodnich” występuje rzadko w Indiach, wielu naukowców przypisuje powszechnemu stosowaniu kurkumy.

Tradycyjna medycyna ziołowa, oparta na wielowiekowym doświadczeniu, znana jest również jako „medycyna monastyczna”, ponieważ dawniej była v.aTo właśnie klasztory zachowały i rozszerzyły wiedzę o ziołolecznictwie.
Prawdopodobnie najsłynniejszą przedstawicielką medycyny monastycznej jest Hildegarda z Bingen (1098–1179), powszechnie uważana za twórczynię europejskiej naturopatii. Dwa z jej dzieł poświęconych naturopatii pozostają aktualne do dziś: „Physica” („Uzdrawiająca moc natury”) oraz „Causae et Curae” („Przyczyny i leczenie chorób”), w których opisano wiele roślin leczniczych i receptur. Von Bingen poruszała również kluczowy aspekt profilaktyki chorób w ramach swoich nauk dietetycznych. Co więcej, dla Hildegardy z Bingen „uzdrowienie i pełnia” – czyli zdrowie fizyczne i psychiczne – były nierozerwalnie ze sobą powiązane, podobnie jak w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej (TCM) i Ajurwedzie, gdzie jednostka i jej zdrowie są zawsze postrzegane holistycznie.

Obszary zastosowań dzisiaj

Na naszym Zachodzie rośliny lecznicze są obecnie v.a. stosowany na przeziębienia, np. tymianek na kaszel lub szałwia na ból gardła. Inne typowe zastosowania ziołolecznictwa (patrz prof. dr Andreas Michalsen, „Healing with the Power of Nature”, Insel-Verlag, s. 256) to:

• Zaburzenia lękowe i stres: Lawenda
• Depresja: dziurawiec
• Zaburzenia snu: waleriana, melisa lekarska, męczennica, chmiel
• Choroby wątroby: Ostropest plamisty
• Niewydolność serca: Głóg
• Cukrzyca: Żeń-szeń
• Zapalenie pęcherza moczowego: nasturcja, chrzan, żurawina
• Zespół jelita drażliwego: koper włoski, anyż, kminek
• Zapalenie jelit: łuski babki płesznik, mirra
• Choroba zwyrodnieniowa stawów: ekstrakty z dzikiej róży, kurkuma, ekstrakty z kory drzew
• Wczesne stadium demencji: szafran, miłorząb

Homeopatia i terapia kwiatami Bacha

Aktywne składniki ziołowe odgrywają również rolę w homeopatii i terapii kwiatami Bacha. centralną rolę. W przeciwieństwie do ajurwedy i tradycyjnej medycyny chińskiej, gdzie zasada zawsze polega na równoważeniu „nadmiaru” z jego odpowiednikiem (np.W przeciwieństwie do obniżania podwyższonej doszy lub kompensowania „gorąca” poprzez spożywanie chłodzącego pożywienia, homeopatia polega na „leczeniu podobnego podobnym”. D.hPodawany jest preparat wywołujący objawy podobne do schorzenia, które ma leczyć. Aby uniknąć przedawkowania, substancja czynna jest stopniowo rozcieńczana. Aby uzyskać pożądany efekt, przeprowadza się proces zwany „potencjonowaniem” – wstrząsanie mające na celu zdynamizowanie składników.

Terapia kwiatami Bacha natomiast postrzega chorobę jako wyraz braku harmonii między ciałem a duszą. W związku z tym nie leczy objawów fizycznych, lecz dąży do rozwiązania problemu poprzez impulsy na poziomie mentalnym/emocjonalnym: w zależności od stanu emocjonalnego pacjenta dobierana jest odpowiednia mieszanka ziołowa, która stymuluje określone siły emocjonalne i uwalnia blokady. W tym celu opisano trzydzieści osiem roślin, z których każda ma odpowiadać jednemu z trzydziestu ośmiu archetypowych stanów emocjonalnych człowieka – takich jak strach, nadmierny niepokój, nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne itp.

Mikroskładniki odżywcze

Oprócz produktów roślinnych, minerały od samego początku stanowią integralną część naturopatii. Już w starożytności słusznie podejrzewano, że skurcze mięśni wynikają z niedoboru magnezu, a czerwone krwinki bezwzględnie potrzebują żelaza do wiązania tlenu.
Oprócz minerałów, pierwiastków śladowych i niezbędnych kwasów tłuszczowych w składzie znajdują się również: v.aWitaminy również zaliczają się do tzw. „mikroskładników”, które są niezbędne dla organizmu.

Termin „witaminy” obejmuje szeroką gamę związków organicznych niezbędnych dla metabolizmu. Pomimo swojej różnorodności, witaminy łączy to, że nie służą do produkcji energii, lecz pełnią bardzo specyficzne funkcje, takie jak działanie antyoksydacyjne, chroniące przed wolnymi rodnikami. Niedobór witamin może prowadzić do chorób, nawet przy odpowiedniej podaży tłuszczów, białek i węglowodanów dostarczających energię. Z wyjątkiem witaminy D, którą organizm może sam wytwarzać pod wpływem światła słonecznego, wszystkie pozostałe witaminy muszą być dostarczane z pożywieniem.

Istnieją witaminy rozpuszczalne w tłuszczach i rozpuszczalne w wodzie, jednak w organizmie mogą być magazynowane tylko witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (witaminy A, D, E i K) (wyjątkiem jest rozpuszczalna w wodzie witamina B12).
Może wystąpić niedobór witamin v.aW przypadku niedożywienia, na przykład, u wegan często obserwuje się niedobór witaminy B12. Niedobór witaminy D jest również powszechny w miesiącach ciemniejszych na naszych szerokościach geograficznych. Sportowcy, palacze, kobiety w ciąży i karmiące piersią również mają zwiększone zapotrzebowanie na wiele witamin. To samo dotyczy okresów wzmożonego stresu.

Preparaty łączone

Nasze produkty łączone mają dla nas ogromne znaczenie, ponieważ doskonale odzwierciedlają cel, który wyznaczyliśmy sobie w QIDOSHA: połączenie najlepszych cech trzech światów: ajurwedy, tradycyjnej medycyny chińskiej (TCM) i zachodniej medycyny ziołowej. Aby to osiągnąć, ściśle współpracowaliśmy z indyjskimi lekarzami ajurwedyjskimi, specjalistami ziołolecznictwa TCM, naturopatami i farmaceutami, aby połączyć składniki w taki sposób, aby zapewnić Państwu jak najlepsze wsparcie w przypadku różnych problemów zdrowotnych. Z prawnego punktu widzenia musimy zaznaczyć, że nasze produkty łączone nie są objęte badaniami naukowymi, dlatego nie jesteśmy uprawnieni do wysuwania jakichkolwiek oświadczeń dotyczących ich skuteczności. Dlatego też przedstawiliśmy Państwu przegląd aktualnego stanu badań nad każdym składnikiem i wymieniliśmy prawnie dopuszczalne oświadczenia zdrowotne, tam gdzie istnieją.

Aby zrozumieć podejście polegające na stosowaniu leków łączonych, należy wziąć pod uwagę fakt, że zarówno ajurweda, jak i tradycyjna medycyna tradycyjna... i.d.R.Kilka roślin i ich ekstraktów łączy się, aby stworzyć kompletny produkt leczniczy. W Niemczech jednak, analogicznie do leków syntetycznych, v.aPoszczególne ekstrakty roślinne stosuje się w ukierunkowanym leczeniu konkretnych dolegliwości. „Jednak takie podejście prawdopodobnie zapewnia jedynie ułamek potencjalnych efektów medycyny ziołowej”. (por. prof. dr Andreas Michalsen, „Healing with the Power of Nature”, Insel-Verlag, s. 253)

Powodem powszechnego zaniku mieszanin substancji czynnych w latach 80. XX wieku, takich jak te występujące naturalnie w roślinach, był wymóg prawny, aby w tzw. „monografii roślin” wymieniać jedynie najważniejszy składnik aktywny i opisywać mechanizm jego działania. Ponieważ jednak mechanizm działania w naturze... i.d.RPonieważ współczesne leki nie opierają się tylko na jednej substancji, wiele ziołowych preparatów zniknęło wówczas z rynku. Współczesne leki opierają się zatem na jednym składniku aktywnym. Na przykład aspiryna z 500 mg skoncentrowanego kwasu acetylosalicylowego działa szybciej niż ekstrakt z kory wierzby, który zawiera substancję czynną aspiryny wraz z innymi substancjami w ich naturalnej postaci. Zwolennicy naturopatii argumentują jednak, że może to wiązać się z odpowiednimi działaniami niepożądanymi i ryzykiem utraty holistycznego działania tradycyjnych roślin leczniczych. Mieszaniny wieloskładnikowe, zwane również farmakologią „wielocelową”, są znacznie lepiej dostosowane do biologii ludzkiego organizmu. Zasada jest taka: identyfikuje się zioła i rośliny, które razem wzmacniają pożądany efekt, ale mają różne skutki uboczne, tak aby nie kumulowały się, lecz pozostawały poniżej progu percepcji.

Chociaż w 2004 r. ustawodawcy nieco złagodzili proces zatwierdzania w całej Europie, leki ziołowe zostały w dużej mierze wyłączone z refundacji przez firmy ubezpieczeniowe, ponieważ nie powinny być klasyfikowane jako leki wydawane wyłącznie na receptę ze względu na ich bardzo dobrą tolerancję (patrz: prof. dr Andreas Michalsen, Healing with the Power of Nature, Insel-Verlag).
W naszych preparatach łączonych świadomie stosujemy „mieszanki wieloskładnikowe”, w szczególności: u.ENajlepsze, co mają do zaoferowania nauki Ajurwedy, Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i zachodniej fitologii.

Nasze pierwsze cztery produkty łączone koncentrują się na wzmacnianiu układu odpornościowego, działaniu antyoksydacyjnym, detoksykacji i spalaniu tłuszczu. Każdy produkt zawiera grzyby lecznicze, produkty ajurwedyjskie, witaminy i substancje witalne, aby optymalnie wspierać swoje działanie.

Informacje prawne dla konsumentów

Prawo niemieckie i europejskie ma na celu ochronę konsumentów przed potencjalnie wprowadzającymi w błąd twierdzeniami dotyczącymi działania produktów. Zawarte tutaj stwierdzenia odnoszą się do oryginalnych tekstów ajurwedyjskich i tradycyjnej medycyny chińskiej (TCM). Ta tysiącletnia, tradycyjna wiedza opiera się na doświadczeniach przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Nie oznacza to, że opisane tutaj produkty mają jakiekolwiek działanie w rozumieniu medycyny zachodniej. Wszystkie produkty są suplementami diety; nie są lekami i nie mają działania leczniczego. W przypadku choroby i konieczności uzyskania pomocy medycznej należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.