Tradycyjna medycyna ziołowa, oparta na wielowiekowym doświadczeniu, znana jest również jako „medycyna monastyczna”, ponieważ dawniej była v.aKlasztory były tymi, które zachowały i poszerzyły wiedzę o ziołolecznictwie. Prawdopodobnie najbardziej znaną przedstawicielką medycyny monastycznej jest Hildegarda z Bingen (1098-1179), którą powszechnie uważa się za założycielkę europejskiej naturopatii. Oprócz produktów roślinnych, minerałów, pierwiastków śladowych i niezbędnych kwasów tłuszczowych, stosuje się również inne substancje lecznicze. v.aWitaminy również zaliczają się do tzw. „mikroskładników”, które są niezbędne dla organizmu.
Termin „witaminy” obejmuje szeroką gamę związków organicznych niezbędnych do metabolizmu. Pomimo swojej różnorodności, witaminy łączy wspólna cecha – nie pełnią one funkcji źródła energii, lecz pełnią bardzo specyficzne funkcje, takie jak działanie antyoksydacyjne, chroniące przed wolnymi rodnikami. Niedobór witamin może prowadzić do chorób, nawet przy odpowiednim spożyciu tłuszczów, białek i węglowodanów dostarczających energię. Z wyjątkiem witaminy D, którą organizm może sam wytwarzać pod wpływem światła słonecznego, wszystkie pozostałe witaminy muszą być dostarczane z pożywieniem. Witaminy mogą być rozpuszczalne w tłuszczach lub w wodzie, ale tylko witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (witaminy A, D, E i K) mogą być magazynowane w organizmie (z wyjątkiem rozpuszczalnej w wodzie witaminy B12).